Florence - Złość i Szczęście

Leżę na zimnym tynku zamknięta w piwnicy bez żadnych okien. Wszystko mnie boli, przez co nie mogę się podnieść. Jestem przerażona, czuje obrzydzenie do tej osoby, która mnie porwała i doprowadziła do takiego stanu.
Chce mi się płakać, ale przez ból nie mogę.
Nagle słyszę czujesz kroki, dzwi gwałtownie się otwierają a w nich stoi wysoki mężczyzna. To ona mnie porwał, to ona doprowadził mnie do takiego stanu. Traktuje mnie jak zwierzę, jak zabawkę, z którą może robić co mu się żywnie podoba.
Mam ochotę podnieść się i uciec jak najdalej od ciebie, ale nie mogę.
Stoi przed moim obolałym ciałem, a ja udaje że śpię z nadzieją, że sobie pójdzie.
Nie stety myliłam się, czuje jak mnie podnosi i wypuszcza z rąk.
W momencie kiedy powinnam upaść gwałtownie się budzę.
Siadam na łóżku ciężko oddychając. Na całe szczęście był to tylko sen, ale tak realistyczny że aż prawdziwy.
Rozglądam się po pomieszczeniu. Nie przypomina to mojego pokoju, a miejsce gdzie przez ostatnie dwa mówiące mieszkam. A dokładnie w domu mojego chłopaka, który mnie porwał bo mnie kocha. Tutaj jestem bezpieczna, kochana. Nie to co w moim prawdziwym domu, do którego już nigdy nie wrócę.
Za oknem już się rozjaśnia więc postanawiam sprawdzić godzinę na telefonie.
Zagar wskazuje 4:36, no cóż to za wcześnie żeby wstać, więc kładę się spowrotem spać. Jedynie boję się zasnąć, ponieważ w każdej chwili mogę wrócić do tamtego miejsca.


______________________________________
Hej wszystkim. Jak widzicie dziś nie ma opisy pewnego miejsca z zdjęcia, a sen i realia.

Ostatnio sama mam dziwne bo nie logiczne sny, a ze względu na to że jestem osobą, która kocha mieć sny, bo wtedy przenoszę się do innego świata. Postanowiłam dziś napisać sen na podstawie kontrastu do rzeczywistości.

I jak wam się podoba?  Chcecie więcej?  Piszcie w komentarzach.

Pa pa do następnego.